Referencje

1. Kirchhof i wsp., Wytyczne ESC dotyczące postępowania w migotaniu przedsionków, European Heart Journal 2016
   

2. Freedman, J Camm i in. Badania przesiewowe w kierunku migotania przedsionków. Krążenie. 2017; 135:1851-1867

3. Wolf PA i wsp., Migotanie przedsionków jako niezależny czynnik ryzyka udaru: badanie Framingham. Udar mózgu. 1991;22:983–988.

4. Nichols M TN, Luengo-Fernandez R, Leal J, Gray A, Scarborough P, Rayner M Europejskie statystyki chorób układu krążenia 2012. Europejska Sieć Serca, Bruksela, Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne, Sophia Antipolis 2012.

5. Indranill Basu Ray, Sumit K. Shah; Formułowanie bardziej kompleksowej skali oceny ryzyka udaru. Tex Heart Inst J. 1 czerwca 2018 r.; 45 (3): 168–171.

6. Bruce Ovbiagele, MD, mgr, MAS, FAHA, przewodniczący; Larry B. Goldstein, MD, FAHA; Randall T. Higashida, MD, FAHA; dr Virginia J. Howard, FAHA; dr S. Claiborne Johnston; Olga A. Khavjou, MA; Daniel T. Lackland, DrPH, MSPH, FAHA; dr Judith H. Lichtman; Stephanie Mohl, licencjat; Ralph L. Sacco, MD, MSc, FAHA; Jeffrey L. Saver, MD, FAHA; Dr Justin G. Trogdon, Prognozowanie przyszłości udaru w Stanach Zjednoczonych
   

7. Reynolds K, Yang J, et al. Związek obciążenia migotaniem przedsionków z ryzykiem udaru niedokrwiennego u dorosłych z napadowym migotaniem przedsionków: badanie KP-RHYTHM. JAMA Kardiol. 2018;3(7):601–608. doi:10.1001/jamacardio.2018.1176